پاولوف، از روانشناسان معروف، با الهام از ایده های پیشرونده پیساروف، برجسته ترین منتقد ادبی روسیه در دهه ۱۸۶۰ و سچنوف، پدر فیزیولوژی روسی در حال گسترش بودند، حرفه مذهبی خود را رها کرد و تصمیم گرفت زندگی خود را وقف علم کند. در سال ۱۸۷۰ در دانشکده فیزیک و ریاضیات ثبت نام کرد تا دوره علوم طبیعی را بگذراند.
حقیقات این روانشناس معروف روی رفلکسهای شرطی و شرطی سازی کلاسیک بر ظهور رفتارگرایی در روانشناسی تأثیر گذاشت. ایوان پاولوف فیزیولوژیست روسی بود که بیشتر در روانشناسی به خاطر کشف شرطی سازی کلاسیک شهرت داشت. پاولوف در طول مطالعات خود بر روی سیستم گوارشی سگ ها خاطرنشان کرد که حیوانات به طور طبیعی با ارائه غذا ترشح بزاق می کنند.
کارل راجرز به طور گسترده به عنوان یکی از برجسته ترین متفکران روانشناسی و روانشناسان معروف جهان شناخته می شود. او بیشتر به دلیل توسعه روش روان درمانی به نام درمان مراجع محور و یکی از بنیانگذاران روانشناسی انسان گرا شناخته شده است. کارل راجرز بر پتانسیل انسانی تأکید داشت که تأثیر زیادی بر روانشناسی و آموزش داشت. او با درمان مراجع محور خود به یکی از متفکران اصلی اومانیست تبدیل شد و تأثیری نامشخص در درمان داشت. دخترش، ناتالی راجرز او را به عنوان “الگویی برای شفقت و آرمانهای دموکراتیک در زندگی خود و در کارش به عنوان یک مربی، نویسنده و درمانگر” توصیف کرد.
اریک اریکسون، از روانشناسان معروف، بیشتر به خاطر نظریه معروف رشد روانی اجتماعی و مفهوم بحران هویت شناخته می شود. نظریات او تغییر مهمی را در تفکر در مورد شخصیت نشان داد. نظریه روانی-اجتماعی او به جای تمرکز صرف بر رویدادهای اولیه کودکی، به چگونگی تأثیرات اجتماعی بر شخصیت ما در تمام طول عمر ما می پردازد.