درعلم روانشناسی نظریات و رویکردهای متفاوتی وجود دارد. رویکردهایی که هر کدام بر پیشرفت علم روانشناسی تاثیرات به سزایی داشته است. نظریه دارای یک چارچوب مبتنی بر واقعیت برای توصیف پدیده ها است و مبتنی بر یک فرضیه علمی است.
اصطلاح نظریه اصطلاحی پرکاربرد در میان عموم مردم است. از نظریه به عنوان یک حدس یا فرضیه هم استفاده می شود.
اصولا در میان عموم مردم یک نظریه ممکن است پذیرفته شده باشد یا نباشد. اما در مباحث علمی، یک نظریه باید در مورد ایده و یا مفهومی صحبت کند که قابلیت آزمایش داشته باشد. دانشمندان می توانند نظریات را در حین تحقیقات تجربی آزمایش یا رد کنند و یا شواهدی را برای حمایت یا رد آن جمع آوری کنند.
در علم، یک نظریه فقط یک حدس ساده نیست. یک نظریه مبتنی بر یک فرضیه است که با شواهد تأیید می شود. نظریه دارای یک چارچوب مبتنی بر واقعیت برای توصیف یک پدیده می باشد
نظریه های علمی در روانشناسی، برای ارائه مدلی برای درک افکار، احساسات و رفتارهای انسان مورد استفاده قرار می گیرند.
یک نظریه روانشناسی دارای دو مولفه کلیدی است:
باید یک رفتار را به خوبی توصیف کند.
باید پیش بینی هایی در مورد رفتارهای آینده فرد داشته باشد.
درعلم روانشناسی هر نظریه ای به دانش ما در مورد ذهن و رفتار انسان ها کمک می کند. برخی از نظریه ها، مانند شرطی سازی کلاسیک، هنوز هم امروزه مورد استفاده قرار می گیرند و در میان عموم روانشناسان پذیرفته شده هستند