نظریه های روانشناسی انواع زیادی دارند، اما بیشتر این نظریات را می توان در یکی از این چهار دسته، طبقه بندی کرد:

نظریات رشدی

نظریه های رشدی، چارچوبی را برای تفکر در مورد رشد، توسعه و یادگیری انسان ها ارائه می کنندنظریه های رشدی، مجموعه ای از اصول و مفاهیمی برای راهنمایی در مورد رشد انسان توصیف و توضیح می دهند. برخی از نظریه های رشدی بر شکل گیری موضوع خاصی تمرکز دارند، درست مانند آنچه در نظریه رشد اخلاقی کلبرگ ذکر شده است.

نظریه های رشدی دیگر ممکن است بر رشد انسان در تمام طول عمر تمرکز می کنند، مانند آنچه در نظریه ی رشد روانی اجتماعی اریکسون آمده است.

نظریات بزرگ و اصلی

نظریه های بزرگ و اصلی آن دسته نظریات جامعی هستند که اغلب توسط متفکران بزرگی مانند زیگموند فروید، اریک اریکسون و ژان پیاژه ارائه شده اند. نظریه های بزرگ رشدی شامل نظریه روانکاوی، نظریه یادگیری و نظریه شناختی هم می شود.

نظریات بزرگ با هدف توضیح بسیاری از رفتارهای انسان به وجود آمده اند، اما اغلب در برابر تحقیقات جدید و امروزی منسوخ و ناقص تلقی می شوند. روانشناسان و محققان اغلب از نظریه های بزرگ به عنوان مبنایی برای اکتشاف مفاهیم جدید استفاده می کنند.

نظریات نوظهور

نظریه های نوظهور نظریاتی هستند که جدید بوده و به تازگی مطرح شده اند و اغلب با یک ترکیب نظام مند از نظریه های کوچک مختلف شکل می گیرند.